جنگل ها در اغلب موارد یک فضای بکر و دست نخورده دارند در برخی از موارد نیز تغییرات جزئی و دلنشینی در آن ها ایجاد می شود که رفت و آمد در دل سبزه زار ها و درختان انبوه را ساده‌تر می‌کند؛ در این خصوص می توان به جاده های جنگلی همچون جاده های چوبی اشاره کرد که معمولاً از چوب تنه درختان خشک و کهنسال تهیه می شوند و امکان گذر از رودخانه های خروشان و قدم زدن در دل جنگل ها را فراهم می‌کنند. این گونه مسیرها حال و هوای خاصی را در انسان ایجاد کرده و او را ترغیب به پیاده روی در جنگل می کنند.